admin

Met Tata uitblinkers Ben en Walter op de eerste twee borden kon deze viertal wedstrijd tegen Caïssa bijna niet misgaan. Weliswaar mocht Ben tegen Tigran – altijd leuk – Spaan, maar verder ontbraken er ook een paar toppers aan hun kant. OK, ze hadden wel meer rating dan wij, maar als de twee top borden een halfje zouden morsen dan zouden de staart borden dat toch wel goed maken. In een competitie van bescheidenheid had eerst Ruud wegens gebrek aan routine bedankt voor het vierde bord – ook al stelde ik hem nog ‘gerust’ dat ik nog nauwelijks weet hoe het bord moet liggen en stelde daarna Hans gemotiveerd zijn plek ter beschikking, onder het mom dat dat vast ook wel een punt zou schelen. Ook hier konden mijn tegenwerpingen (“Norman kan toch ook winnen? Of anders maakt Dolf wel remise!”) niet helpen. O ja, de wedstrijd die nergens om ging, het was immers schier ondenkbaar dat we van Caïssa zouden verliezen, een weliswaar best respectabele club maar met een traditie om over kleine clubjes te struikelen in de eerste bekerronde. Ben speelde met wit tegen Tigran – altijd lastig – Spaan een Stauntongambiet, als je zou weten dat ze allemaal f5 tegen je spelen zou je er haast d4 voor gaan openen. Tigran wilde echter niet onderdoen voor het pionoffer en gooide er maar eens een stuk tegenaan, in wat de computer naar ik inschat dankbaar zou accepteren. En Ben ook. Walter was op bord twee probleemloos uit de opening bezig met een hem typerende langzame crescendo partij. Norman was het gelijk van Ruud en Hans aan het bewijzen en hoewel het geplande breekzetje er niet van kwam, sloeg hij tijdig toe toen er een pion viel te verschalken. In de analysekamer werd hard gediscussieerd of de tegenstander door de voorlopig buitenspel staande loper van Norman daar enige compensatie voor had. En tenslotte zat ik zelf achter het bord, best leuk na elf maanden, helaas wel na de eerste zet (Pirc) uit de spaarzame voorbereiding en dan maar de tegenstander ook op onbekend terrein bestrijden met een oud driekwart vergeten eigen huiskamerbrouwsel. Het ging ronduit voorspoedig! OK, Ben werd door Tigran – wint best wel vaak – Spaan toch te pakken genomen, maar ach Walter en Norman stonden beiden materiaal voor en mijn door wat roest beetje voorzichtige aanpak zou de partij in remise laten eindigen en met zo’n schlemielige 2 ½ – 1 ½ beker je ook gewoon verder. Ware het niet dat ik op het eind ook maar wat sneller ging spelen – die 15 seconden er bij per zet had ik nog geen ervaring mee – en pardoes een eindspel beslissend torenoffer kreeg. Tja, dan maakt het ook weinig meer uit wat er verder gebeurt, zal Norman gedacht hebben, maar Walter niet, die onder hoogspanning zoveel mogelijk van de tegenstander van het bord sloeg, of anders in ieder geval omgooide. Maar het ging wel fraai mat – opgelet nu – en daar gaat het uiteindelijk om. 3-1 voor Caïssa en in het besef dat als ze van ons winnen, de kans op de beker groot is, was het nog lang onrustig in huize Lydia.

Tom

Gisteren trof MSK 2 Amsterdam West 8. Onderweg naar de Rijver doe ik nog wat boodschappen en neem een pak speculaas mee (met de gedachte dat gaat wel op straks). Bij aankomst in de Rijver is Ben gelukkig al druk bezig met tafels sjouwen samen met de spelers van Amsterdam West. De koffie is al gezet (daar schijnen de mannen van Amsterdam West voor te komen). Samen met Frank schenk ik even later de koffie in (een sterke bak koffie, echte mannen koffie, zoals Gijs hem altijd zette). Even later deelt Dolf de borden in en we kunnen van start (zelfs al even voor 8 uur). Ik mag aan bord 7 spelen. Eerst lijkt het erop dat we gelijk op gaan. Maar al snel heb ik een dubbel pion. Daarna gaat het steeds slechter, De dubbele aanval is niet te houden. Er kan schaak worden gezet met een loper en er kan een dame worden aangevallen. Of er kan met een loper een koning en een toren worden aangevallen. Ik geef op. Amsterdam West 8 is duidelijk veel te sterk voor ons. Alleen Bram op bord 6 staat op winst. Hij doet wat mijn tegenstander bij mij doet. Hij heeft een prachtige aanval opgebouwd. Helaas maakt hij een blunder op het eind en verliest een stuk. Ook deze partij verliezen we. De enige punten die we binnen halen zijn 3 remises van Tom, Toon en Lode. De wedstrijd eindigt in 1,5 – 6,5 voor Amsterdam West.

5 februari 2016

Exact op tijd arriveer ik op het afgesproken ophaalpunt. Tom is vroeg deze keer, ik hoef niet in de regen te wachten. Met zijn vijven vertrekken we richting Amstelveen waar we naar het clubgebouw moeten zoeken. Na een telefoontje naar Hildo blijkt dat ze verhuisd zijn naar een pand even verder op in de straat. We komen in een gezellige ruimte waar verse koffie genuttigd kan worden en met afstreepbriefjes wordt gewerkt. Nadat alle klokken zijn ingesteld kunnen we beginnen. Alleen Wim moet nog even wachten op zijn tegenstander. Ik mag deze keer aan bord 7 spelen en zit tussen de invallers Henk Sander en Gerrit. Helaas ik start niet echt goed en kom klem te staan in de opening en kan niet echt lekker weg komen. Na een achterstand van 3 a 4 pionnen kan ik nog wel een kleine aanval doen met paard, vooruit geschoven pion, toren en dame. Maar daarna is het toch wel echt afgelopen en verlies ik ook nog een paard. Aan het 1e bord heeft Henk van Houtrijve inmiddels al remise aangeboden en is al weg. Gelukkig doet zijn tegenstander enthousiast verslag aan mij. In het middenspel heeft de tegenstander wat foutjes gemaakt. Henk staat een pion voor. Toen Henk remise aanbood zag zijn tegenstander niet echt mogelijkheden en was blij met remise. Aan het 2e bord speelt Wim een mooie pot nadat er een invaller is geregeld. Wim zet schaak met een paard en kan bij de volgende zet weer schaak geven met een dame of een loper (dat laatste doet hij). Wim zet zijn tegenstander uiteindelijk klem. Ondertussen komen clubleden van Pegasus regelmatig langs met toastjes en andere borrelhapjes. Gezellig spelen dus. Aan het 4e bord speelt Hildo een gedegen pot schaak. Zijn tegenstander meldt later aan een teamgenoot dat Hildo een sterke tegenstander is. Hildo wint heel mooi met een dubbele aanval. Door een mat dreiging m.b.v. dame en loper en ondertussen de toren aanvallen leidt tot de winst. De tegenstander verdedigt vliegensvlug de mat dreiging door een pion naar voren te schuiven. Waarna Hildo een toren kan grijpen en de tegenstander opgeeft. Bram speelt aan het 5e bord. Daar ben ik helaas geen getuige geweest van de winst. Bram komt blij melden dat door het naar voren schuiven van 2 vrij pionnen de winst kan worden gepakt. Onze invallers Henk Sander (aan het 8e bord) en Gerrit (aan het 6e bord) houden lang vol. Bij Gerrit staat tot het einde van het spel alle pionnen nog op het bord. Gerrit biedt remise aan. Hij en zijn tegenstander zien geen mogelijkheid om te winnen. Henk speelt een leuke pot. Totdat hij helaas zijn dame schuin voor de pion van de tegenstander plaatst, vervolgens de dame loslaat, weer vast pakt en daarna verzet. Dat leidt tot protest bij de tegenstander. Henk geeft op. Aan het 3e bord strijdt Tom van Zon. Het staat ondertussen 4-3 voor ons. Ik zie er niet meer dan een remise in. En even later biedt Tom inderdaad remise aan. Zijn tegenstander vindt echter dat hij het aanbod niet kan aannemen omdat ze een punt achter staan. Nou ja oké dan spelen we nog even door. En wonder boven wonder, door de toren ingeklemd aan de zijkant van het bord te zetten met hulp van wat pionnen en de vluchtroute afgedekt staat zijn tegenstander even later zelfs mat! Met een overwinning van 3 – 5 gaan wij blij naar huis!

Renée van Wagensveld 12 januari 2016