Onze streekgenoot trad verzwakt aan, twee van hun eerste drie borden waren afwezig. Bij ons ontbraken Walter en Bas. Om 21.05 gingen op bord 3 reeds de eerste stukken de doos in. Na een Franse ruilvariant was de stelling zo symmetrisch dat Hans vroeg of hij remise mocht aanbieden. Dat mocht hij en toen zijn tegenstander na overleg akkoord kreeg om het aan te nemen rookte men de vredespijp. Een klein half uur later herhaalde men de zetten op bord 1, de tweede remise. Om 21.45, u raadt het al, wederom een remise. Op bord 8 haalde invaller Henk zijn halfje binnen. Om ongeveer 22.10 dacht André op bord 7 dat kan ik ook en wederom kon ik naar het grote bord lopen om een remise te noteren. Inmiddels stond op bord 2 bij Marc een soort Stonewall op het bord. Zwart kreeg op een zeker ogenblik een dubbele e-pion maar wit had nog niet gerokeerd. Marc kwam op gegeven moment goed in zijn spel en stond beter. Dolf op bord 4 stond en een pion achter en zwart had aanval. Op bord 6 had de andere invaller Willem een stelling naar zijn hand. Beetje aanval, beetje tactisch. Op bord 5 had Norman in een open stelling het loperpaar maar wit had een gevaarlijk springend paard op de koningsvleugel. Norman kwam een pion voor maar besloot om in lichte tijdnood ook maar een halfje te pakken. Intussen had Dolf de aanval overleefd, stond een stuk voor maar zwart had nog zo’n 5 pionnen over en Dolf maar één. Er werd, u mag niet meer raden, tot remise besloten. Willem stond inmiddels een kwaliteit voor en won uiteindelijk. Marc was toen als enige bezig en wikkelde af naar een gewonnen eindspel wat hij ook won ondanks zijn tijdnood. Zo werd het 5-3 in ons voordeel. Gefeliciteerd mannen!
Ben d.d. 18.3.2016