De eerste editie van het Amsterdam Chess Open was geslaagd. Zo’n 250 deelnemers speelden in het Cygnus Gymnasium drie dagen een toernooi, met 2 lange partijen (90 + 30) per dag. Het goed georganiseerde toernooi is een voortzetting van het Eigenbroodtoernooi en geldt tevens als het Persoonlijk Kampioenschap van de SGA. Vanuit MSK speelden Marc & Reijn in groep C en Lode & Egbert in groep D. Verder veel bekenden onder de deelnemers, zoals Jonathan (jeugdleider Chaturanga, paar weken geleden nog tegenstander van Marc in de SGA externe competitie), David Spaan (ex Volewijckers), uiteraard René Pijlman (voorzitter SGA) en flink wat spelers van VAS, sv Amsterdam West en Caïssa.
Voor de MSK-ers verliep het toernooi wisselend. Egbert begon met een nederlaag, gevolgd door een bye op de eerste dag. Dag 2 begon beter met een knappe overwinning, gevolgd door wederom een bye. Dag 3, met 2 ervaren tegenstanders, leverde 2 nederlagen op en een eindscore van 2 uit 6. Lode startte dag 1 met een overwinning, gevolgd door een bye (om de clubavond bij MSK te begeleiden). Dag 2 startte met een nederlaag tegen de speler die een dag eerder ook van Egbert had gewonnen. De partij in ronde 4 werd na een truc in de opening met een fraaie mat gewonnen. Net als Egbert was dag 3 minder succesvol dan dag 2. Een moeizame remise in ronde 5 werd gevolgd door een pijnlijke nederlaag in ronde 6 (in de opening een loper plus pion geblunderd), wat uiteindelijk 3 uit 6 opleverde.
In groep C startte Marc met een lange partij (niet de eerste keer en ook niet de laatste keer) die in een remise eindigde. De avondpartij in ronde 2 won hij, waardoor er na 2 ronden 1,5 uit 2 op het scorebord stond. Dag 2 was een ander verhaal: slechts een half punt uit 2 ontmoetingen werd toegevoegd aan het totaal: 2 uit 4. Op de slotdag kwam Marc ijzersterk terug: remise in ronde 5 en winst in ronde 6 leverde totaal 3,5 uit 6 op.
Ons jeugdlid Reijn speelde een geweldig toernooi. Hij trof eerst een reeks buitenlandse spelers, vrijwel allemaal met een hogere (FIDE) rating. In ronde 1 werd met zwart Andre de Oliveira Conde Morais (1600) uit Portugal verslagen (partij). In ronde 2 werd met wit Amsterdamse Rus Matvey Alexandrov (1656, Caïssa) verslagen (partij). In ronde 3 werd een bye opgenomen, maar in ronde 4 werd Emre Atilgan (1639, Turkije) verslagen met wit (partij). Dag 3 bracht twee Nederlandse tegenstanders. In ronde 5 werd met zwart gewonnen van Jacob van Gaalen (1536, Amsterdam West), wat Reijn op de gedeelde 1e plaats bracht (partij). In de laatste ronde stond Hein Schut (1722, sv Heerhugowaard) op het programma. Die had tot dan toe 4 punten. Op bord 1 won de concurrent van Reijn, Joris de Groot, zijn partij wat hem op 5,5 punt bracht. Reijn wist vanaf dat moment dat alleen een winstpartij hem de eindoverwinning zou brengen. Een remise zou beide spelers een podiumplek opleveren. Echter, Reijn speelde met zwart voor de overwinning. Een voordeel in de opening werd in het middenspel verspeeld, maar na een dameruil kwam een eindspel op het bord waar Reijn een marginaal voordeel had: beiden hadden nog 2 torens, wit het loperpaar tegen Reijn een paard plus een loper. Reijn had een pion meer, maar de lichte stukken van wit zijn actiever. Als de torens allemaal worden afgeruild, is de stelling overzichtelijker geworden. Beide spelers spelen inmiddels op hun 30 seconden increment, de klok komt aan beide kanten niet meer boven de 2 minuten. Het is bewonderenswaardig dat Reijn daarna tientallen zetten blijft knokken, op zoek naar een beslissend voordeel. Een stukoffer in ruil voor een vrijpion is uiteindelijk zijn keuze, die helaas niet goed uitpakt.
Een nederlaag in de laatste ronde is altijd zuur, maar als je tot ’s avonds kwart over 7 in de laatste ronde hebt geknokt voor de eindoverwinning in groep C, dan kun je trots en tevreden zijn met de toernooiprestatie. Geen podiumplek, maar wel een prijs voor de 4e plaats en een TPR van 1845!
Verslag: SGA Schaaksite
